مرثیه ی داغ برادر

بیاد هم بازی دوران کودکی ام ومونس دوران نوجوانی وجوانی ام , برادرم داوود

.....که غم انگیزترین مرثیه آب شدی

دل به دریا زدی وهمسفر آب شدی                            مثل خورشید شفق غرقه ی خوناب شدی

بوی گل می رسد ازبستر دریا به مشام                           ازغروبی که توپرپر شده ی آب شدی

نغمه ی مرغ مه آلود , خبرآورده است                                که هم آغوش پریشانی غرقاب شدی

مانده بر آب اثر رفتن مهتابی تو                                   ای که همراه شب افشانی مهتاب شدی

فانوس ریحان...